મૃત્યુ અંતિમ મહા ઉત્સવ છે,
તારામાં જીવવું જ પ્રસવ છે.
સર્વ દુઃખોનો ત્યાં જ અંત છે.
તારામાં આનંદવું જ અનંત છે.
તારા મિલનની એ જ પળ છે,
તારામાં ન ડૂબવું જ છળ છે.
શ્વાસને ય પોતાનો ભાર છે,
તારામાં ઓગળવું જ આરપાર છે.
પરમ મુક્તિનો એ આહાર છે,
તારામાં વિહરવું જ આધાર છે.
Like this:
Like Loading...
Related
Published by Smita Trivedi
અમદાવાદની બી.ઍડ. કૉલેજમાં ૨૫ વર્ષ ઍસો. પ્રોફેસર તરીકે સેવા કર્યા બાદ હાલ નિવૃત્ત જીવનમાં સાહિત્ય, અધ્યાત્મ અને સંગીત સાથે પ્રવૃત્ત જીવનને માણી રહી છું.
જીવનની પ્રત્યેક ક્ષણ એક નવો ઉઘાડ લઇને આવે છે, અને સતત નવું શીખવાની તક આપે છે.
View more posts
