પજવે છાની,
પગની પાની!
દર્પણ સામે,
કચકચ શાની!
પાંપણ પરની,
વાતો નાની!
દરિયો છલકે,
મોજાં ફાની!
ખુશ્બૂ માંગે,
કાં ફૂલદાની!
આખર થીજી,
ગઇ મનમાની!
માનો મારા,
દિલની વાણી!
૩૬. પગની પાની
Posted bySmita TrivediPosted inકાવ્ય સંગ્રહ, દિવ્યેશ ત્રિવેદીTags:Anusandhan, અનુસંધાન, કાવ્ય સંગ્રહ, ગુજરાતી સાહિત્ય, દિવ્યેશ ત્રિવેદી, Divyesh Trivedi, gujarati literature, kapadvanj, Poetry
Published by Smita Trivedi
અમદાવાદની બી.ઍડ. કૉલેજમાં ૨૫ વર્ષ ઍસો. પ્રોફેસર તરીકે સેવા કર્યા બાદ હાલ નિવૃત્ત જીવનમાં સાહિત્ય, અધ્યાત્મ અને સંગીત સાથે પ્રવૃત્ત જીવનને માણી રહી છું. જીવનની પ્રત્યેક ક્ષણ એક નવો ઉઘાડ લઇને આવે છે, અને સતત નવું શીખવાની તક આપે છે. View more posts
