સમયની શાળ પર સરકતું જીવન,
એક તાર ગૂંથતું ને બીજાને છોડતું જીવન!
આ કશ્તીને કોણ હંકારતું જાય છે?
કદીક ઉછળતું તો ક્ષણ ક્ષણ ડૂબતું જીવન!
જરીક અમથો ઝબકારો, ને થાય સળવળાટ,
દીવેટની કોરને સહેજ સંકોરતું જીવન!
તારે ને મારે આમ તો કંઇ લેવાદેવા નહીં,
સંગાથની માથાફોડને છંછેડતું જીવન!
Like this:
Like Loading...
Related
Published by Smita Trivedi
અમદાવાદની બી.ઍડ. કૉલેજમાં ૨૫ વર્ષ ઍસો. પ્રોફેસર તરીકે સેવા કર્યા બાદ હાલ નિવૃત્ત જીવનમાં સાહિત્ય, અધ્યાત્મ અને સંગીત સાથે પ્રવૃત્ત જીવનને માણી રહી છું.
જીવનની પ્રત્યેક ક્ષણ એક નવો ઉઘાડ લઇને આવે છે, અને સતત નવું શીખવાની તક આપે છે.
View more posts
