કોઇ પણ મળતું નથી ભારણ વિના,
બિંબ પણ જોતું નથી કારણ વિના!
સૂર્યના આગોશમાં સપનું કદી,
સાવ લીલુંછમ મળે કારણ વિના!
પ્રશ્ન એની પાંપણ પર હાંફતો,
હોઠ ફરફરતા રહ્યા તારણ વિના!
રાત પીડાના પહાડો પર ઢાળ,
આંખ રેતીનું નગર છે રણ વિના!
વાંસનું જંગલ પછી શ્વસતું જશે,
કાળ જો સરકી જશે કારણ વિના!
Like this:
Like Loading...
Related
Published by Smita Trivedi
અમદાવાદની બી.ઍડ. કૉલેજમાં ૨૫ વર્ષ ઍસો. પ્રોફેસર તરીકે સેવા કર્યા બાદ હાલ નિવૃત્ત જીવનમાં સાહિત્ય, અધ્યાત્મ અને સંગીત સાથે પ્રવૃત્ત જીવનને માણી રહી છું.
જીવનની પ્રત્યેક ક્ષણ એક નવો ઉઘાડ લઇને આવે છે, અને સતત નવું શીખવાની તક આપે છે.
View more posts
