૪૨. રેતીનું નગર

કોઇ પણ મળતું નથી ભારણ વિના,

બિંબ પણ જોતું નથી કારણ વિના!

સૂર્યના આગોશમાં સપનું કદી,

સાવ લીલુંછમ મળે કારણ વિના!

પ્રશ્ન એની પાંપણ પર હાંફતો,

હોઠ ફરફરતા રહ્યા તારણ વિના!

રાત પીડાના પહાડો પર ઢાળ,

આંખ રેતીનું નગર છે રણ વિના!

વાંસનું જંગલ પછી શ્વસતું જશે,

કાળ જો સરકી જશે કારણ વિના!

By Smita Trivedi

અમદાવાદની બી.ઍડ. કૉલેજમાં ૨૫ વર્ષ ઍસો. પ્રોફેસર તરીકે સેવા કર્યા બાદ હાલ નિવૃત્ત જીવનમાં સાહિત્ય, અધ્યાત્મ અને સંગીત સાથે પ્રવૃત્ત જીવનને માણી રહી છું. જીવનની પ્રત્યેક ક્ષણ એક નવો ઉઘાડ લઇને આવે છે, અને સતત નવું શીખવાની તક આપે છે.

Leave a comment

Fill in your details below or click an icon to log in:

Gravatar
WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out /  Change )

Google photo

You are commenting using your Google account. ( Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. ( Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out /  Change )

Cancel

Connecting to %s