ચારેબાજુ બધો બસ, બકવાસ છે,
એકેએક માણસ અહીં કારાવાસ છે.
કોણ? ક્યારે? કદી કોઈને મળે છે?
પળભર કોઈની ય સાથે કાં સહવાસ છે!
વહેમથી જ આ તો જીવી જવાય છે!
નહીં તો છત નીચે ય ક્યાં આવાસ છે!
છેતરામણીનો ડર પોસાતો નથી,
ક્યાં કોઈને પોતાની સુવાસ છે!
અસલી ઓળખાણ તો ઓડકાર છે.
સારું છે, પાનપસંદનો મુખવાસ છે!
Like this:
Like Loading...
Related
Published by Smita Trivedi
અમદાવાદની બી.ઍડ. કૉલેજમાં ૨૫ વર્ષ ઍસો. પ્રોફેસર તરીકે સેવા કર્યા બાદ હાલ નિવૃત્ત જીવનમાં સાહિત્ય, અધ્યાત્મ અને સંગીત સાથે પ્રવૃત્ત જીવનને માણી રહી છું.
જીવનની પ્રત્યેક ક્ષણ એક નવો ઉઘાડ લઇને આવે છે, અને સતત નવું શીખવાની તક આપે છે.
View more posts
