માગ્યું કશું મળતું નથી,
મૃગજળ હવે છળતું નથી!
જે જાય છે મોં ફેરવી,
પાછું કદી વળતું નથી!
છે વાસનાઓ આંધળી,
મન સ્પર્શને કળતું નથી!
અર્પણ કર્યું’તું કૃષ્ણને,
એ ઘર હવે બળતું નથી!
આંખો ગ્રસી લે રાતને,
સપનું પછી છળતું નથી!
હું વધ કરો આકાશનો,
તો રક્ત પણ ગળતું નથી!
Like this:
Like Loading...
Related
Published by Smita Trivedi
અમદાવાદની બી.ઍડ. કૉલેજમાં ૨૫ વર્ષ ઍસો. પ્રોફેસર તરીકે સેવા કર્યા બાદ હાલ નિવૃત્ત જીવનમાં સાહિત્ય, અધ્યાત્મ અને સંગીત સાથે પ્રવૃત્ત જીવનને માણી રહી છું.
જીવનની પ્રત્યેક ક્ષણ એક નવો ઉઘાડ લઇને આવે છે, અને સતત નવું શીખવાની તક આપે છે.
View more posts
