મર્યા પછી પણ મરણ નથી,
કશું કહ્યાનું સ્મરણ નથી!
હવે કશો ય ભરમ નથી,
સ્વર્ણ છતાં એ હરણ નથી!
હરું ફરું છું ચાલ્યા વિના,
બધું જ છે પણ ચરણ નથી!
સમય ગયો ક્યાં કહ્યા વિના,
વિષય – વ્યથાનું ગ્રહણ નથી!
નશો નકામો છળી ગયો,
અહીં નશાનું ચલણ નથી!
૬૧. મર્યા પછી પણ મરણ નથી!
Posted bySmita TrivediPosted inકાવ્ય સંગ્રહ, દિવ્યેશ ત્રિવેદીTags:Anusandhan, અનુસંધાન, કવિતા, ગઝલ, ગુજરાતી સાહિત્ય, મૃત્યુ, Death, Divyesh Trivedi, Ghazal, gujarati literature, Poetry
Published by Smita Trivedi
અમદાવાદની બી.ઍડ. કૉલેજમાં ૨૫ વર્ષ ઍસો. પ્રોફેસર તરીકે સેવા કર્યા બાદ હાલ નિવૃત્ત જીવનમાં સાહિત્ય, અધ્યાત્મ અને સંગીત સાથે પ્રવૃત્ત જીવનને માણી રહી છું. જીવનની પ્રત્યેક ક્ષણ એક નવો ઉઘાડ લઇને આવે છે, અને સતત નવું શીખવાની તક આપે છે. View more posts
