૧૩. સજા

હા, મારે રડવું છે

પણ મારી બંને આંખો

બની ગઈ છે સહરા અને ગોબી

જ્યાં

પૂર્વ અને પશ્ચિમ

ઉત્તર અને દક્ષિણ

ઈશાન અને અગ્નિ

નૈઋત્ય અને વાયવ્ય

ક્યાં ય

ભૂલથી ય ભીનાશ રહી નથી.

છતાં ય મારે રડવું છે.

કપાળ પરનો ખારો પરસેવો

મારી આંખોમાં થઈને વહે

તો ય રડી લીધાનો સંતોષ

પણ સહરા અને ગોબી

તે ભીનાશ પણ ચૂસી લે છે.

અને નયન પર તરે છે

નરી ખારાશ..

તેથી જ મારે રડવું છે.

By Smita Trivedi

અમદાવાદની બી.ઍડ. કૉલેજમાં ૨૫ વર્ષ ઍસો. પ્રોફેસર તરીકે સેવા કર્યા બાદ હાલ નિવૃત્ત જીવનમાં સાહિત્ય, અધ્યાત્મ અને સંગીત સાથે પ્રવૃત્ત જીવનને માણી રહી છું. જીવનની પ્રત્યેક ક્ષણ એક નવો ઉઘાડ લઇને આવે છે, અને સતત નવું શીખવાની તક આપે છે.

Leave a comment

Fill in your details below or click an icon to log in:

Gravatar
WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out /  Change )

Google photo

You are commenting using your Google account. ( Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. ( Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out /  Change )

Cancel

Connecting to %s